نقد و برسی فیلم مرد پولادین(2013)

نقد و بررسی فیلم جدید سوپرمن / مردی از فولاد – یک کارگر دوره گرد مجبور می شود با میراث ماورایی خود که از او پنهان بوده است، مواجه شود تا کره زمین از هجوم گونه های دیگر نجات پیدا کند

کارگردان : Zack Snyder
نویسنده : David S. Goyer , Christopher Nolan
بازیگران : Henry Cavill, Amy Adams, Michael Shannon

جیمز برایندلی – امتیاز ۷٫۵ از ۱۰

توجه: قسمتی از داستان فیلم «سفرهای ستاره ای: به سوی تاریکی» در متن پایین لو می رود. البته اگر فیلم را دیده باشید یا ندیده باشید، مساله خیلی مهمی برایتان نخواهد بود، اما نگویید که بهتان هشدار ندادم. همچنین به صورت خیلی مبهم به پایان فیلم مردی از فولاد هم اشاره می کنم.

مردی از فولاد آخرین تلاش کمپانی برادران وارنر برای بازگرداندن سوپرمن است. از زمان بازگشت خیره کننده سوپر من در سال ۱۹۸۷ ، فیلم های خیلی بدی در مورد سوپر من ساخته شده است. چیزی حدود ۳۰ سال. این فیلم قطعاً خیلی متفاوت از هر کدام از قسمت های قبلی است و دلیل این تفاوت فقط به سبب سه بعدی بودن مزخرف آن نیست. این فیلم بیشتر از اینکه یک فیلم ابرقهرمانی باشد، فیلمی علمی- تخیلی و ماجراجویانه و فانتزی است. از یک طرف این تفاوت خوب است چون شبیه یک بازسازی نا امیدکننده از روی داستان اصلی نشده است. از یک طرف دیگر هم خوب نیست چرا که درونمایه علمی تخیلی آن به شدت تحت تاثیر فیلم هایی چون «روز استقلال» و «ترانسفورمز» قرار گرفته است. درست است: فیلم می ترکاند! واقعاً خوب است. جلوه های ویژه و حقه های کامپیوتری و استفاده خوب از CGI در آن به خوبی دیده می شود. برای آن هایی که در اشتیاق دیدن بزن بزن های سینمایی هستند، مردی از فولاد دقیقاً همان چیزی است که انتظارش را دارند (و این فیلم با فروشش کلی پول به جیب خواهد زد). اما یک چیز مهم در این مسیر گم شده است: قلب. این فیلم سینمایی، بسیار سرد و بی حاصل است. شخصیت ها آن قدر کم در خود غرق شده اند، که داشتن هر گونه احساسی به آن ها خیلی سخت است. و شاید گفته شود که کارگردان فیلم، زک اسنایدر، بیشتر از اینکه به سوپر من علاقه داشته باشد، به موضوع تباهی از سر عیاشی که در متروپلیس ها به وجود می آید، توجه داشته است.

مردی از فولاد، به اجبار با سکانس معرفی کریپتون آغاز می شود. این یکی از بهترین قسمت هایی است که فیلم ارائه می کند؛ سیاره ای که در حال از بین رفتن است، از لحاظ تصویری جذابیت بالایی دارد. و بازی راسل کرو در نقش جور-ال یکی از بهترین نقش آفرینی های اوست که این بازیگر مدت هاست نمونه اش را نیاورده است. جو الی که کرو ارائه می کند، قهرمانانه و کاریزماتیک است. وقتی کرایپتون به آخرهای عمر خود نزدیک می شود، پسر کوچولوی خود را سوار یک سفینه فضایی می کند و او را به زمین می فرستد. در همین حال، ژنرال زاد سرسخت (با بازی مایکل شانون) دست به یک کودتا می زند و شکست می خورد و به تبعید در منطقه فانتوم محکوم می شود.

اولین باری که با کلارک کنت (هنری کاویل) ملاقات می کنیم، او به دنبال انجام «مانور مهلک» است. کلارک بعد از این که موفق می شود بعضی از مردان را از دکل حفاری نفتی نجات دهد، روی آب شناور و سرگردان می شود و فلاش بک هایی مناسب به کودکی اش زده می شود. زمانی که همراه پدر و مادرش (دایان لین و کوین کاستنر) در کانزاس زندگی می کرد. وقتی همه این ها تمام می شود، او به سمت شمال می رود و بعد از این که در سکانسی به صحنه شام در فیلم سوپرمن۲ اشاره می شود، او به «سنگر تنهایی» Fortress of Solitude می رسد که در واقع یک سفینه است که زیر یخ های قطب شمال دفن شده است. کلارک در آن ناکجا آباد یخ زده با خبرنگار شجاعی به نام لویس لین (ایمی آدامز) ملاقات می کند که به سرعت بعد از اینکه کلارک جانش را نجات می دهد، عاشق او می شود. کلارک در سفینه تصویری از پدرش را می بیند و لباس مخصوص پدر را برمی دارد. در همین احوال است که زاد و پیروانش که از منطقه فانتوم آزاده شده اند به زمین می آیند و سوپر من باید بین داشتن یک زندگی معمولی یا نجات زمین، یکی را انتخاب کند. برخلاف «زاد»ی که در سوپر من ۲ بود که برای پیروزی می آمد، این یکی «زاد»، برای نابودی آمده است.

مردی از فولاد، اولین بار است که یک نمایش عالی را از سوپر من نشان می دهد. جلوه های ویژه درجه یک است و صحنه های اکشن (که خیلی زیاد است) با حرکات و ضربات زیادی همراه است. لحن فیلم جدی و سرسختانه است. طنز در پایینترین حد خود قرار دارد و در همان موقعیت های معدودی که از شوخی استفاده می شود، برآیندش شدت خیلی کمی دارد. فیلم به طرز ناامید کننده ای می خواهد که جدی گرفته شود و به عنوان فیلمی که فراتر از یک کمیک بوک است دیده شود. شاید به همین دلیل است که در آخر اصلاً قهرمانانه به نظر نمی آید و هیچ نقطه اوجی هم ندارد. درست است که در نهایت سوپر من برنده می شود، اما به ازای گرفته شدن خون هزاران نفر این اتفاق می افتد (تعداد دقیق قربانیان به ما داده نمی شود اما قطعاً میزان آن بالاست).

نتیجه:قطعا این فیلم فیلم خوبی است ولی نمی توان آن را بهترین فیلم نامید.

باتشکر محمد عرفان